اگر زردم، اگر خشکم، درخت رو به پاییزم

تمام برگ هایم را به پاهای تو می ریزم

چه جذاب است دریای پر امواج نگاه تو

بیا بنشین کنار من که از شوق تو برخیزم

تو آن تنهاترین هستی، تو آن خانه نشین هستی

من آن تنها زنی هستم که از عشق تو لبریزم

الا ای دست بسته، دست هایم را نمی گیری؟

که شاید این دم آخر به دامانت بیاویزم

الهی بشکند دستی که باعث شد در این شب ها

 از این که مقنعه از چهره بردارم، بپرهیزم

غریبی، خوب می دانم ولی کمتر بیا خانه

خجالت می کشم وقتی به پایت بر نمی خیزم

علي اكبر لطيفيان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: